Urease Test | تست های بیوشیمیایی – تست اوره آز
✍ کاربردهای تست اوره آز در شناسایی گونه های باکتریایی
در خانواده انتروباکتریاسه از میان باکتری های لاکتوز منفی تعدادی از آنها از جمله پروتئوس، پروویدنسیا و مورگانلا به دلیل فعالیت اوره آز(Urease Activity) از باکتری های دیگر این گروه نظیر سالمونلا و شیگلا قابل افتراق هستند. شایان ذکر است پروتئوس میرابیلیس یکی از عوامل مهم عفونت ادراری در انسان می باشد. همچنین تست اوره آز جهت شناسایی گونه های مهمی نظیر کورینه باکتریوم اوره آلیتیکوم، هلیکوباکترپیلوری، تشخیص مخمر های کپسول دار و به عنوان یک تست اضافی برای تشخیص بعضی کوکوباسیل های گرم منفی به کار می رود.
برخی باکتری های آنزیمی به نام اوره آز (urease) تولید می کنند که قادر است ترکیبات آمیدی نظیر اوره را تجزیه نموده و آن را به آمونیاک، دی اکسید کربن و آب تبدیل کند.
فعالیت اوره آز باکتری ها را می توان با کشت باکتری در محیط حاوی اوره و با کمک معرف فنل رد بررسی نمود. به دنبال هیدرولیز اوره و تجمع آمونیاک PH محیط قلیایی می شود. بالا رفتن PH موجب تغییر رنگ معرف از قرمز پرتقالی به صورتی پررنگ یا قرمز ارغوانی می شود. عدم مشاهده رنگ صورتی پررنگ یا ارغوانی نشانه منفی شدن تست اوره آز است.
پروتکل/روش انجام آزمایش
برای انجام این تست Urea Broth استفاده می شود. باکتری مورد آزمایش در شرایط استریل به محیط کشت مایع تلقیح شده و به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد نگهداری می شود. سپس لوله های کشت از نظر هیدرولیز اوره مورد بررسی قرار می گیرند.
نکات مهم در حین انجام آزمایش
تعدادی از باکتری اوره را با تاٴخیر هیدرولیز می کنند و برای بررسی واکنش تاٴخیری این باکتری ها، دوره انکوباسیون بیش از ۴۸ ساعت مورد نیاز است.
| داروینو پلتفرم آموزشی و خدماتی آزمایشگاهی | |
اگه در مورد این موضوع نیاز داری آموزش ببینی و خودتو ارتقا بدی حتما یه سر به دوره های آموزشی وبسایت داروینو بزن و هدفتو پیدا کن … |
|
 |
|
نوشته شده توسط کارگروه تولید محتوا در تاریخ ۰۰/۰۵/۱۶ ساعت ۴:۵۱ ق٫ظ | تعداد دیدگاه‌ها: ۱ دیدگاه | دسته‌بندی: بلاگ | برچسب‌ها: Urease_Test, آزمایش_اوره_آز, باکتری_سالمونلا, باکتری_شیگلا, تست_اوره_آز, راهنمای_آموزشی_تست-اوره_آز, عفونت_ادراری, فایل_pdf_تست_اوره_آز, مبانی_و_مفاهیم_تست_اوره_آز, محیط_اوره_براث, هلیکوباکترپیلوری